วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย
Journal of the Psychiatrist Association of Thailand
ISSN: 0125-6985
บรรณาธิการ มาโนช หล่อตระกูล
Editor: Manote Lotrakul, M.D.

  บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ ผู้วิจัยมีวัตถุประสงค์ที่จะวัดความน่าเชื่อถือและความแม่นตรงของแบบสอบถามสุขภาพทั่วไป-28 (General Health Questionnaire-28 หรือ GHQ-28) ซึ่งเป็นแบบคัดกรองทางจิตเวชที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย

วิธีการ คณะผู้วิจัยให้แปล GHQ-28 เป็นภาษาไทย และได้มีการแปลกลับเป็นภาษาอังกฤษเพื่อให้ได้ความหมายคงเดิมมากที่สุด แล้วทดลองใช้กับผู้ป่วยจิตเวชจำนวน 30 ราย ผู้วิจัยได้ศึกษาการใช้ GHQ-28 กับกลุ่มตัวอย่างของประชากรผู้ใหญ่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน 300 ราย ประชากรตัวอย่างแต่ละรายจะถูกสัมภาษณ์ โดยมีจิตแพทย์หนึ่งท่านในจำนวน 3 ท่าน ซึ่งได้วัด interrater reliability ไว้แล้ว และให้การวินิจฉัยตามเกณฑ์ ICD-10 คณะผู้วิจัยได้วิเคราะห์ค่าคะแนนของ GHQ-28 เพื่อหาค่าความสอดคล้องภายในความไวและความจำเพาะ เพื่อดูความน่าเชื่อถือและเพื่อหาจุดตัดของค่าคะแนนที่เหมาะสม

ผลการวิจัย GHQ-28 ฉบับภาษาไทย มีค่าความไวร้อยละ 84 ค่าความจำเพาะร้อยละ 76 ที่จุดตัดของค่าคะแนน 5/6 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ความสอดคล้องภายใน (Cronbach’s alpha) เท่ากับ 0.91

สรุป แบบสอบถามสุขภาพทั่วไป-28 ฉบับภาษาไทย เป็นแบบคัดกรองทางจิตเวชที่มีความน่าเชื่อถือและความแม่นตรง เมื่อใช้ในประชากรผู้ใหญ่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ผู้วิจัยได้อภิปรายถึงข้อจำกัดและข้อเสนอแนะสำหรับการวิจัยในอนาคตต่อไป

วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย 2541; 43(4):325-35.

 คำสำคัญ แบบสอบถามสุขภาพทั่วไป-28 ประชากรไทย ความน่าเชื่อถือ ความแม่นตรง

  * สนับสนุนโดยทุนอุดหนุนการวิจัยคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

* * ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ขอนแก่น 40002

The Validity and Reliability of Thai General Health Questionnaire-28 in Northeastern Thai Population

 Nawanant Piyavhatkul, M.D.*
Tawatchai Krisanaprakornkit, M.D.*
Poonsri Rangseekajee, M.D.*
Teerakiat Jareonsettasin, M.D., MRCPsych*
Suchat Paholpak, M.D.*
Surapol Visasiri, M.D.*
Sukon Mahaton, B.Sc.*
Suwan Tong-on, B.Sc.*

 Abstract

Background The objective of this study is to validate Thai version of General Health Questionnaire 28 (GHQ-28), a popular screening test for psychiatric disorders.

Methods The GHO-28 was first translated into Thai and back-translated into English to ensure correct translation. 300 representative Northeastern Thai adults were sampled to answer the questionnaire. One out of the three psychiatrist who had high interrater reliability interviewed each patients and made the diagnosis using ICD-10 criteria. Scores of GHQ-28 were then analysed to give internal consistency, sensitivity, specificity to see reliability and to yield an appropriate cut-off point.

Results The Thai GHQ-28 gives 84% sensitivity and 76% specificity at threshold score of 5/6. Internal consistency is 91%.

Conclusion The Thai GHQ-28 is reliable and valid as a screening instrument for psychiatric morbidity. Suggestions for further research were discussed.

J Psychiatr Assoc Thailand 1998; 43(4): 325-35.

 Key words : General Health Questionnaire, GHQ-28, Thai population, validity, reliability

 * Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Khon Kaen University, Khon Kaen 40002 Thailand.

 Introduction

Mental illness is one of the important problems in Thailand. It affects quality of life of the population and causes socioeconomic problems of the country. Meksupa et al.(1987)¹ studied psychiatric epidemiology in Bangkok and found that 48.7 per cent of the sample aged over 16 years had psychiatric problems (1.3 per cent psychosis, 15.8 per cent neurosis). In 1988, Jaisin et al.² studied in Chonburi found that 27-30 per cent of the samples had psychiatric problems. However, the data from the Department of Mental Health (Ministry of Public Health, Thailand) showed that, in 1993, only 1557.24 out of 100,000 population went to psychiatric hospitals. Therefore the data indicate that very small proportion of the patients came to the treatment program.³ If we have an easy-to-use instrument that can screen psychiatric patients, we will be able to detect the patients from the community more effectively.

General Health Questionnaire 28 (GHQ-28) is a popular 28-item screening test that derived from factor analysis of General Health Questionnaire 60. The questionnaire has 4 subscales of Somatic Symptom, Anxiety and Insomnia, Social Dysfunction and Severe Depression with 7 questions in each subscale. The scores are calculated by using binary (0-0-1-1) score.⁴ We choose GHQ-28 because it is user-friendly: easy to understand, little time consuming and easy to identify the patient’s problem.

Researchers have studied validity and reliability of GHQ-28 in many countries. Banks⁵ studied 200 young community samples in England and found 100 per cent sensitivity and 86 per cent specificity with the cutting point of 5/6. Goldberg and Bridges⁶ validated this questionnaire in primary care attenders in England obtained sensitivity of 87 per cent and specificity of 75 per cent. Lobo et al.⁷ studied 100 Spanish medical out patients and found that the specificity and the sensitivity were 82 and 84 per cent respectively. Medina-Mora et al.⁸ studied the Mexican primary care patients and found that the specificity of GHQ-28 was 74 per cent and the sensitivity was 73 per cent. Garyfallos et al.⁹ validated Greek version and Winefield et al.¹⁰ validated this questionnaire in Australian youth. There are numerous other validation studies in other countries.

There is another Thai GHQ research by Nilchaikovit et al.¹¹ published in 1996. We did the study during March to May 1995 independently to Nilchaikovit’s. There are differences in population and methodology between the two studies. First of all, our subjectss are the one who accompanied the patients with physical illness, not the one who visited a mobile primary health care unit in Nongchok district, Bangkok. Second, Northeastern Thai population have a slightly different dialect but the same written language as that in Bangkok. Third, our sample is distributed in all provinces in Northeastern Thailand where the majority of the population are Buddhist and have culture of their own while the main religion in Nongchok district is Islam. Finally, our subjects fill the 28-items questionnaire rather than the 60-items one as Nilchaikovit’s subjects. Different cultures, number of items, amount of time spent would affect attention, concentration and emotion of the subjects in filling the questionnaires in some ways. Wording of the two versions also a little bit different. We use more spoken language while Nilchaikovit use more written language.

Some scholars used GHQ-28 as a screening instrument for psychiatric illness. Wilkinson¹², Krause et al.¹³, and many others studied psychiatric morbidity in general practice and use GHQ-28 as a screening test. Lobo et al.¹⁴ studied emotional disturbance in endocrine patients and Salkovskis et al.¹⁵ studied psychiatric morbidity in Accident and Emergency Department by using this questionnaire.

This study aimed to validate Khon Kaen University (KKU) version of Thai GHQ-28 in Northeastern Thai adult population.

 Method

This study was conducted between 1 March to 15 May 1995 and comprised of 3 phases. In the first phase, a Thai psychiatrist who had spent 4 consecutive years in the Great Britain translated the questionnaire into Thai and it was back-translated by a language expert. The trial was done with 30 psychiatric patients. The researcher asked each subject how he understood each question. The internal consistency of the questionnaire was calculated.

The second phase, 3 qualified psychiatrists interviewed 11 subjects using Khon Kaen Psychiatric Semi-Structural Interview (KKPSSI) and made a diagnosis by clinical judgment according to ICD-10 classification.¹⁶ This semi-structural interview was modified from the Composite International Diagnostic Interview (CIDI)¹⁷ by the authors to guide the psychiatrists to include all diagnostic categories. Interrater reliability was calculated by case, non-case categories to achieve generalized kappa.

In the last phase, 150 male and 150 female subjects aged over 18 years were drawn from those who accompanied the patients who come to see the doctors other than psychiatrists at Srinagarind Hospital, Khon Kaen University which is located in the central part of Northeastern Thailand. The subjects filled the GHQ-28 and gave personal information by themselves or were assisted by the researchers reading the questions word-by-word for them. Each subject was interviewed by one psychiatrist using the KKPSSI and the diagnosis was made according to ICD-10 classification. Sample size was calculated based on the sensitivity from Medina-Mora’s research and the minimal sample size for this study, two-tailed 95% reliability, was 210. We analyses the result from the last phase by the SPSS for Window program.

 Results

Phase I: Twenty-four out of 30 patients understand every questions very well. The others understand most but one or two questions. Two subjects have a problem with A2 (recently been feeling in need of a good tonic?), they do not know what tonic is. Two subjects are confused with C3 item (making yourself busy and preoccupied?), they wonder whether this would mean routine job and hobbies. One subject is confused by B2 item (had difficulty staying asleep once you are off?), he do not know what time that this question means. One sample do not know whether he was worried or not when reading B1 item (lost much sleep over worry?). The internal consistency is high (standardized alpha in Likert score is 0.91 and 0.88 in binary score). Most subjects spend 15-20 minutes in doing the questionnaire.

Phase II: The generalized Kappa for the three psychiatrists is 0.86 (S.D. = 0.23, Z = 3.74).

Phase III:

General characteristics. Twenty-eight per cent of the subjects have physical illness. Majority of the subjects are young, married, have low income with primary school education. Age, marital status, income per year, occupation and education are shown in Table 1 and 2.

Mental and physical illness. One hundred and five subjects (35 per cent) had mental illness and some subjects received more than one diagnosis. The most prevalent illness is adjustment disorder (N = 33), generalized anxiety disorder (N = 26), dysthymia (N = 15), somatoform disorder (N = 12) and panic disorder (N = 11). The diagnosis is shown is Table 3. Twenty-eight per cent of the subjects had physical illness.

Response to the questionnaire. The items that the subjects respond most are C2 (86.7 per cent), A1(86 per cent), B4 (74.7 per cent) and C3 (72.7 per cent). The least respond items are D6(13 per cent), D3 (20.3 per cent), D2 (21.3 per cent), D4 and D7 (23 per cent for both items). The response to Somatic Symptoms, Anxiety and Insomnia, Social Dysfunction and Depression subscales are 61.7, 55, 57, and 29 per cent respectively.

Validity coefficients. The sensitivity and specificity at any cutting points are shown in Table 4. The standardized alpha is 0.91 in Likert score and 0.88 in binary score. There are intercorrelation between subscales as shown in Table 5.

Sensitivity and specificity. The sensitivity, specificity, and misclassification rate of this questionnaire are shown in Table 4. The receiver operating characteristic curve is plotted and shown in Figure 1.

Correlation of the subscales. Each subscale is by all means intercorrelated. The correlation coefficients are shown in Table 5. The most intercorrelated are Somatic Symptoms and Anxiety and Insomnia subscales. The next are Somatic Symptoms and Social Dysfunction subscales. The least intercorrelated couple is Social Dysfunction and Depression subscales.

Factor analysis. The factor analysis shows 6 factors that have eigenvalue more than 1 and they accounted for 59.7 per cent of variances. Factor 1 comprised 8 questions about anxiety and insomnia. Factor 2 to 6 are about suicidal idea, satisfaction in daily activity, somatic symptoms and physical function, depressive cognition and somatic symptoms involve “head” respectively. The summary of the factor analysis are shown in Table 6.

 Discussions

We found that the sample has 35 per cent prevalence rate of mental illness that is higher than that of the past epidemiological studies. Our subjects were drawn from the people who come to the hospital with the patients with physical illness whose mental health might be affected by having a close kin or a friend suffering from physical illness. So, we found a high proportion of adjustment disorder in our sample.

Most subjects in the first stage understand all of the items because the dialect of the Northeasterner is not much different from the main dialect. Furthermore, they have been exposed to the main dialect in some way, for example: at schools, public media such as radio and television, and they have to use the main dialect in most of the contacts with the government officer.

The suitable cutting point for detecting cases from the community is 5/6 with 84 per cent sensitivity and 76 per cent specificity with 21 per cent misclassification rate. The threshold scores reported by other validity studies of GHQ-28 are shown in Table 7.¹⁸ Nilchaikovit et al.¹¹ validated the GHQ-60 in a Bangkok samples. When the items of GHQ-28 was drawn from GHQ-60, the questionnaire has the sensitivity of 81.3 per cent and the specificity of 88.2 per cent and misclassification rate 14 per cent at the cutting point of 5/6.

The subjects respond most to the Somatic Symptom subscale. This reflects the nature of common presenting problems of Northeastern patients who, from our experiences, usually come with somatic symptoms. Common problems are the symptoms that occurs in the “head” which can be grouped as a separate factor. Some of these headache patients were diagnosed as having anxiety or depressive disorders and they would talk about psychological symptoms only when asked by the physicians. This finding were comparable with the study by Lin et al.¹⁹, Kleinman²⁰ and Kinzie²¹ who reported that Southeast Asian patients, if specially asked, would report psychic symptoms. Kleinman²² suggested that Southeast Asians fear of the stigma when talking about the problem in psychic term.

In developing this questionnaire, Goldberg and Hillier⁵ analyzed 523 questionnaires completed by consecutive attenders to a group practice in South Manchester. The factor structure of these 28 items and found that they loaded on their 4 subscales except B2 and D5. Our data are different, all of the items neither loaded only on the first four scales nor loaded on the assigned subscales. This would be the results of the differences in cultures and sample groups.

There are some limitations of this study: first, the sample is not representative of the real community sample group. However, most of the researchers that validate the GHQ-28 did the study in primary care attender.^7,8,9,11 Our subjects are the one who did not come to the hospital because of physical or mental illness and we stratified them by age and gender to make them most comparable to the general population. Second, the items used in this study were translated from the English version, so, some items were not easy for Thai to understand such as A2 and C1 items. Furthermore, factor structures in Thai people were different from those in the English. We recommend for the further research a screening test containing more common items rated by Thai people be constructed. This would perhaps yield a better sensitivity and specificity. Third, most of the subjects who graduated from grade 4 of primary school (88.7 per cent) had problem in reading. Filling the questionnaire while the researcher reading for them might somehow influence their response but we do not have a better way. Finally we could not conclude how the differences are between the symptoms in Thais and the westerners from the factor structures from this research. It would be interesting to probe in detail into the nature of psychiatric symptoms in this region. The finding would improve the knowledge in cross-cultural psychiatry that is still lacking in Thailand.

 Conclusion

A Thai version of GHQ-28 has been validated and could be used as a powerful screening instrument psychiatric morbidity in Northeastern Thai adult population with the threshold score of 6 and have 84 per cent sensitivity and 76 per cent specificity.

 Acknowledgment

This project was supported by Faculty of Medicine Research Grant, Khon Kaen University.

 References

2. Jaisin S, Chuprapavan C, Teevatatsana R, et al. The Survey of mental health status in Chonburi Province. J Psychiatr Assoc Thailand 1988; 33 : 119-27.

4. Goldberg D, Hillier VF. A scaled version of the General Health Questionnaire. Psychol Med 1979 ; 9: 139-45.

5. Banks M. Validation of the General Health Questionnaire in a young community sample. Psychol Med 1983 ; 13, 349-53.

6. Goldberg D, Bridges KW. Screening for psychiatric illness in general practice: the general practitioner versus the screening questionnaire. J R Coll Gen Pract 1987; 37:15-8.
7. Lobo A, Perez-Echeverria MJ, Artal J, et al. Validity of the scaled version of General Health Questionnaire (GHQ-28) in a Spanish population. Psychol Med 1986 ; 16: 135-40.
8. Medina-Mora ME, Padilla GP, Campillo-Serrano C, et al. The factor structure of the GHQ: a scaled version for a hospital’s general practice service in Mexico. Psychol Med 1983 ; 13 : 355-61.
9. Garyfallos, G, Karastergiou A, Moutzoukis C, et al. Greek version of the General Health Questionnaire : accuracy of translation and validity. Acta Psychiatr Scand 1991 ; 84: 371-8.
10. Winefield HR, Goldney RD, Winefield AH, et al. The General Health Questionnaire : reliability and validity for Australian youth. Aust NZ J Psychiatr 1989 ; 23 : 53-8.

11. Nilchaikovit T, Sukying C, Silpakit C. Reliability and validity of the Thai version of the General Health Questionnaire. J Psychiatr Assoc Thailand 1996 ; 41 : 2-17.

16. Word Health Organization. The ICD-10 Classification of Mental and Behavioral Disorders : Diagnostic Research Criteria. Geneva : World Health Organization, 1933.

17. World Health Organization. Composite international diagnostic interview 1.1: interviewer manual. World Health Organization, 1993.
18. Goldberg D, Williams P. A user guide to the General health Questionnaire-28. Berkshire : NFER - NELSON 1988.
19. Lin K, Tazuma L, Mazuda M. Adaptational problems of Vietnamese refugee. Arch Gen Psychiatry 1979; 36: 955-61.
20. Kleinman A. Neurasthenia and depression: a study of somatization and culture in China. Cult Med Psychiatry 1982; 6: 117-90.
21. Kinzie JD. Five years’ experience with Indochinese refugee psychiatric patients. J Operat Psychiatr 1983; 14:105-11.
22. Kleinman A. Patients and healers in the context of culture. Berkley: University or California Press 1980.

 Table 2 Marital status , income per year, occupations, educational level of the subjects. 

 Table 3 Mental illness of the subjects 

- Neurotic, Stress - related and somatoform disorder

Generalized anxiety disorder 26 8.7

- Specific phobia 10 3.3

- Social phobia 9 3

- Agoraphobia 4 1.4

Panic disorder 11 3.7

Obsessive compulsive disorder 1 0.3

Somatoform disorder 12 4

Other anxiety disorder 5 8.3

Adjustment disorder 33 11

- Mood disorders

- Dysthymia 15 5

- Depressive episode 3 1

- Other unspecified depressive disorders 6 2

- Manic episode 1 3

- Mental and behavioural disorders due to psychoactive

substance use

- Alcohol dependent and harmful use 6 2

- Psychoactive substance dependent and harmful use 8 2.7

- Organic mental disorders other than substance-related

- Schizophrenia 1 0.3

- Eating disorders 2 0.7

 Table 4 Validating Coefficient of KKU version of Thai GHQ-28.

Table 6 Factor analysis of KKU version of Thai GHQ-28 

1. 8.448 30.2% A7, B1-7

2. 2.514 9.0% D4-7

3. 2.097 7.5% A1, C3, C4, C5, C6, C7

4. 1.339 4.8% A2-4, C2, C3

5. 1.244 4.4% C1, D1-3

6. 1.067 3.8% A5, A6

Table 7 Threshold scores reported by other validity studies of GHQ-28

*From Goldberg, D., Williams, P. (1988) A user guide to the general health questionnaire.

Berkshire: NFER-NELSON.

โปรดอ่านอย่างรอบคอบ

เราต้องการทราบว่าท่านเคยมีอาการอย่างใดอย่างหนึ่งหรือไม่ และสุขภาพของท่านเป็นอย่างไรในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา โปรดตอบคำถามทุกข้อโดยการขีดเส้นใต้คำตอบที่ท่านเห็นว่าเข้าได้กับท่านมากที่สุด เราต้องการทราบอาการที่ท่านมีในระยะนี้หรือเร็ว ๆ นี้เท่านั้น มิใช่อาการที่ท่านเคยมีในอดีต ที่สำคัญคือ โปรดตอบ คำถามทุกข้อ ขอบคุณที่ท่านให้ความร่วมมือ

ในระยะนี้ท่าน

A1 - รู้สึกว่าสุขภาพของท่าน ดีกว่าเดิม เหมือนเดิม แย่กว่าเดิม แย่กว่าเดิมมาก

A2 - รู้สึกว่าต้องการยาบำรุง ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

A3 - รู้สึกอ่อนแรงและทรุดโทรมลง ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

A4 - รู้สึกว่าไม่สบาย ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

A5 - มีอาการปวดศีรษะ ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

A6 - รู้สึกหนักหรือมึนศีรษะ ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

A7 - มีอาการเดี๋ยววูบหนาวหรือ ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

เดี๋ยววูบร้อน

B1 - นอนไม่พอเพราะว่ากังวล ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

B2 - ตื่นแล้วไม่สามารถหลับต่อได้ ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

B3 - รู้สึกตึงเครียดตลอดเวลา ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

B4 - รู้สึกฉุนเฉียวและอารมณ์ไม่ดี ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

B5 - กลัวหรือตื่นตระหนกโดยไม่มี ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

เหตุผล

B6 - รู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างสุมกันเข้ามา ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

B7 - รู้สึกหงุดหงิดและ ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

กระวนกระวายตลอดเวลา

 ในระยะนี้ท่าน

C1 - มีกิจกรรมทำและไม่อยู่ว่าง มากกว่าเดิม เท่าเดิม น้อยกว่าเดิมพอสมควร น้อยกว่าเดิมมาก

C2 - ต้องใช้เวลานานขึ้นในการทำงาน เร็วกว่าเดิม เท่าเดิม นานกว่าเดิม นานกว่าเดิมมาก

C3 - รู้สึกว่าโดยทั่วไปท่านทำงานได้ดี ดีกว่าเดิม เท่าเดิม แย่กว่าเดิม แย่กว่าเดิมมาก

C4 - พอใจในวิธีการปฏิบัติงานที่ได้ พอใจมาก เท่าเดิม พอใจน้อยกว่าเดิม พอใจน้อยกว่าเดิมมาก

ทำไปแล้ว กว่าเดิม

C5 - รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่ง มากว่าเดิม เท่าเดิม มีส่วนน้อยกว่าเดิม มีส่วนน้อยกว่าเดิมมาก

ที่มีประโยชน์ในงานต่าง ๆ

C6 - รู้สึกว่าท่านสามารถตัดสินใจได้ ดีกว่าเดิม เท่าเดิม น้อยกว่าเดิม น้อยกว่าเดิมมาก

C7 - มีความสุขในกิจวัตรประจำวัน มากกว่าเดิม เท่าเดิม น้อยกว่าเดิม น้อยกว่าเดิมมาก

 D1 - คิดว่าตนเองเป็นคนไม่มีค่า ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

D2 - รู้สึกว่าชีวิตหมดหวังโดยสิ้นเชิง ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

D3 - รู้สึกว่ามีชีวิตไม่น่าอยู่ ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

D4 - มีความคิดว่าเป็นไปได้เหมือนกัน ไม่คิดอย่าง ไม่คิดอย่างนั้น มีบ้าง มีอย่างแน่นอน

ที่ท่านอาจจะฆ่าตัวตาย แน่นอน

D5 - พบว่าบางครั้งท่านไม่สามารถ ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

ทำอะไรได้ เพราะสภาพจิตใจแย่มาก

D6 - พบว่าอยากตายให้พ้น ๆ ไป ไม่เลย ไม่มากกว่าเดิม มากกว่าเดิมพอสมควร มากกว่าเดิมมาก

D7 - พบว่าท่านมีความคิดฆ่าตัวตาย ไม่มีอย่าง ไม่คิดอย่างนั้น มีบ้าง มีอย่างแน่นอน

เข้ามารบกวนใจอยู่เรื่อย ๆ แน่นอน

คะแนน ก. [ ] ข. [ ] ค. [ ] ง. [ ] รวม [ ]